Ten eerste wil ik jullie bedanken voor de leuke reacties!!
Dit verhaaltje is erg lang geworden, zie ik nu.. sorry daarvoor. (hoeft niet gelezen te worden, hoor

Fietstocht door Ayutthaya.

Bij mijn hostel kon ik een fietsje huren; 40 baht voor de hele dag! (dat is bijna een euro). Er was een mannetje met een tuctuc pal naast het hostel, die me probeerde over te halen om met hem mee te gaan; ik zou te laat zijn voor de tempels, het zou gaan regenen, enge honden die je gaan bijten onderweg en als vrouw is het al helemaal gevaarlijk. Ik begon wel te twijfelen, maar besloot toch om stoer de fiets te pakken! Ik heb het geweten. Ik was nog niet de hoek om of er begonnen honden grommend en blaffend achter mij aan te rennen, met het idee van de ziekte hondsdolheid was dit niet zo prettig, maar ik heb ze van me weten af te schudden! Helaas werd ik enkele minuten later ook nog getroffen door keiharde regen- en onweersbui van 10 minuten, natuurlijk net op een plek waar ik niet kon schuilen! De tuctuc-man had toch gelijk.. maar na deze twee missers ging alles goed, waardoor ik mijn tocht gewoon heb kunnen doorzetten en toch geen spijt heb gehad van de beslissing om niet per tuctuc de tempels te bezoeken.
De tempels waren mooi om te zien. Ik heb er 2 van binnen gezien; eentje had een héle grote buddha te kleine kamer, het zag er een beetje raar uit.. de tweede was authentieker, dit sprak mij wat meer aan. Ik heb nog het paleis en een andere tempel van de buitenkant gezien, maar vond het toen wel mooi geweest en ben ik teruggefietst naar mn hostel.

Nachttrein naar Nongkhai.

's Avonds was het tijd om mijn reis te vervolgen naar het vrijwilligersproject in Nongkhai. Mijn trein zou om 21.40 gaan, maar vertrok uiteindelijk 1,5 uur later.. In het begin waren er nog andere backpackers, maar die pakten allemaal de trein naar Chiang Mai. Ik probeerde nog met een oud mevrouwtje die naast mij zat te praten (in combinatie met mijn NL-Thai boekje), maar dat ging niet echt, helaas. De treinreis zelf was wel okee, ik had perongeluk wel een stoel geboekt, in plaats van een bed.. maar ik kon toch niet echt slapen.

Nongkhai.

De volgende ochtend werd ik opgehaald door Jack, de jongen van 28 achter dit project. Bij hem en zn ouders thuis viel ik gelijk in slaap.. eind van de middag zijn we gaan fietsen door dit dorpje, Thin Dung. Ik hoorde vaak: 'farrang! farrang!', oftewel 'buitenlander! buitenlander!'. Ze zijn hier niet gewend om 'witte mensen' te zien. We gingen nog naar een pottenbak plaats, om het maar even zo te noemen, waar ik zelf ook mijn kunsten mocht vertonen, maar het was zo moeilijk! Het is een erg scheve pot geworden..
's Avonds werd ik uitgenodigd om mee te gaan naar de verjaardag van Jack's oom, waar ik meteen de hele familie heb kunnen ontmoeten. Ze zijn heel gastvrij en voelde me meteen thuis, dus dat is fijn!

'Make them looove English!'.

De volgende dag, woensdag, ging ik met Jack mee naar de school waar ik les zou gaan geven. We gingen eerst nog langs bij een mevrouwtje waar Jack zelf nog les van heeft gehad. Hier ga ik elke ochtend na haar 'theorie' les, een 'praktijk' lesje geven, wat inhoudt dat ik ze veel moet laten proberen praten (ze zijn nogal verlegen), aan hun uitspraak werken en mijn doel: 'make them love English!'. Daarna gingen we naar de school waar nu een zomerproject draait, het is hier nu zomervakantie. Dit is een klas van 33(!) kinderen, heeel druk en ze weten eigenlijk geen drol. Hier werd ik toch wel een beetje zenuwachtig van, maar we zouden morgen met zn vieren voor de klas staan, dus dat stelde mij een beetje gerust!
's Avonds gingen we barbequen met 2 leraressen (van 24 & 25 jaar oud) van die school en Jack vriendengroep. Die 2 meisjes vinden me helemaal geweldig; ze willen mn e-mail, telefoonnummer, met me op de foto en ik word uitgenodigd om hun huis te bezichtigen..

Nu was de dag aangebroken dat ik zelf voor de klas moest staan! Ik was 's ochtends toch wel heel zenuwachtig, omdat ik niks had kunnen voorbereiden voor beide lessen. Mij was nog niet verteld wat ik ze die dag zou moeten leren. Aangekomen bij mevrouw Yu, hele aardige vrouw, kreeg ik te horen dat ik met ze moest praten over 'jezelf' (naam, leeftijd, familie, woonplaats ect.). Het ging gelukkig wel goed. Ik merkte dat ze al heel veel woorden en grammatica kennen, maar het was wel moeilijk hele zinnen uit die kinderen te krijgen, vooral de jongens gooien er een beetje met de pet naar. De meisjes proberen het wel, daar ben ik heel blij mee!
's Middags had ik de grote klas, maar ik bleek ondertussen al een uur te laat te zijn, terwijl ik gezellig zat te lunchen met Yu en een vriend van haar. Jack haalde mij op en zo reden we naar de school. Ze waren al met een spelletje bezig en het was eigenlijk niet meer nodig om nog te helpen, dus nadat ze zich allemaal hadden voorgesteld (met de meest rare namen: Eye, Milk, Music, Jar, Hat, Art) kon ik rustig toekijken.

Lesdag 2.

Ik begon deze dag best vroeg, omdat ik met Jack naar een monnik ceremonie ging, waar er 2 jongens tot monnik 'omgetoverd' werden. Ik wist helemaal niet dat elke Thaise jongen tussen zn 20 & 25ste een monnik moet worden! Jack was zelf 9 dagen monnik, maar vond het toen wel mooigeweest.
Voor deze dag had ik me wel een beetje kunnen voorbereiden. Ik moest het over familieleden hebben en weer met alles er omheen van gisteren. Mevrouw Yu en Jack lieten me alleen achter.. Het ging gelukkig goed, maar op een gegeven moment was ik uitgepraat en kon ik niks meer verzinnen. Maar toen vroeg een meisje of ik kon zingen, haha. We hebben samen Britney Spears gezongen en daarna hebben zij mij Thais en een beetje Laotiaans geleerd (ik ben het helaas allemaal al weer vergeten..).
's Middag werd de grote groep van 30 gelukkig gesplitst en deden Jack en ik samen de les. We begonnen met een spelletje, daarna een liedje en dat dan twee keer.
's Avonds ergens gegeten met Jack en daarna met zn vrienden wat gaan drinken; whiskey met spa rood.

Weekend!

De eerste dag dat ik een beetje kon uitslapen! Tot nu toe viel ik elke keer nadat ik les had gegeven in slaap, een middagdutje. Het is best vermoeiend, dat lesgeven! We gingen vandaag, zaterdag, naar de Laos markt hier in het dorp. Ze verkopen er rare dingen; diverse dierenhuiden die je dan op de barbeque kunt leggen om ze vervolgens lekker op te peuzelen en allemaal levende insecten, maar dat is normaal hier..
's Middags hebben we een boottochtje gemaakt in de Mekong. Het was lekker om even uit te waaien, nu het de warmste dagen van het jaar zijn!
Net gegeten bij de opa van Jack, met een groot gedeelte van de familie. Het was lekker en ze zijn zo aardig allemaal! Alleen toen ik opstond zat perongeluk mn rok in mn broekje en ik had niks door, dus ze begonnen heel hard te lachen.. niet wetende waarom lachtte ik mee, maar gelukkig kwam Jacks moeder het even rechttrekken.. zooo genant, haha!
Morgen ga ik waarschijnlijk Nongkhai bezoeken, aangezien ik nu in een dorpje 45 km verderop zit.

heeel veel liefs!!
en ik heb een thaise naam van een monnik gekregen: Maprang (wat een vrucht is), want bijna niemand kan Muriel uitspreken..